Klompenmaker

Romeinen en Galliers droegen 2000 jaar geleden al houten zolen met een lederen of stoffen band errond. Zowat duizend jaar later ontstond de patijn of platijn. De naam komt van het Franse patin. Het was een houten zool met drie pootjes aan de onderzijde. Deze patijnen werden vooral gedragen door rijkere mensen. Daarmee kwamen de voeten wat hoger van de grond en was de drager beter beschermd tegen modder en vuil. De arme mensen liepen in de zomer op blote voeten. Maar in de winter zochten velen toch bescherming tegen vocht en koude. Op middeleeuwse schilderijen verschijnen vanaf de veertiende eeuw steeds meer mensen met klompen aan de voeten. Vanaf het jaar 1500 kent de houten klomp een ware opmars, vanuit het noorden van Frankrijk, over België, Nederland en verder over de hele wereld... Het waren vooral arme mensen die op klompen liepen. Vaak om veiligheidsredenen: denk maar aan de maaiers op het land, de steenbakkers, schippers, metselaars, rietkappers... De arme mensen maakten soms zelf hun eigen klompen: dat was veel voordeliger dan lederen schoenen kopen. Op zondag droegen ze dan speciaal versierde klompen. Het Waasland, met zijn rijke poldergronden afgezoomd met populieren en knotwilgen, werd al snel een vermaard centrum van de klompenmakerij. Omstreeks 1820 werden in de gemeenten Sint-Niklaas, Beveren, Kruibeke en Haasdonk zowat 80.000 paar klompen naar Nederland uitgevoerd! Er waren wel 170 ondernemingen die toen met de hand klompen maakten. Maar het werd nog straffer. Omstreeks 1896 waren er 880 ondernemingen, goed voor bijna 30.000 werklieden!